کامپیوترها برای حضور در شبکه نیاز به آدرس شناسایی دارند.
این آدرس IP یا Internet Protocol نامیده میشود.
یک آدرس IP ممکن است به شکل زیر باشد.
216.27.61.137
این صورت از مقادیر در مبنای 10 نوشته میشود و همانطور که میبینید دارای سه نقطه و چهار ناحیه مختلف است.
از زمان گسترش دنیای شبکههای کامپیوتری، سازمانها و شرکتها به دنبال یک شبکه ایمن و سریع گشتهاند.
تا مدتی قبل شرکتها و سازمانهایی که اطلاعات زیادی برای انتقال داشتند از خطوط Leased و شبکههای WAN بهره میبردند. شبکههای ISDN (با سرعت 128کیلوبایت بر ثانیه) و OC3 (با 155مگابایت بر ثانیه) بخشی از شبکه WAN هستند.
این شبکهها مزیتهای زیادی نسبت به اینترنت دارند ولی گسترش و نصب آنها بسیار گرانقیمت و وقتگیر است.
افزایش محبوبیت و فراگیری اینترنت بعضی از سازمانها را به استفاده از انترانت کشاند. در این بین استفاده از شبکههای مجازی اختصاصی (VPN) مطرح شد.
اصولاً VPN یک شبکه اختصاصی است که از یک شبکه عمومی مانند اینترنت برای ایجاد یک کانال ارتباطی مخصوص بین چندین کاربر و دسترسی به اطلاعات بهره میبرد.
پروتکل انتقال فرامتن یا HTTP پروتکلی برای تبادل داده در شبکه تارگستر جهانی است.
به بیان دیگر، HTTP : Hypertext Transfer Protocol پروتکلی برای تبدیل و انتقال فرامتن است.
فرامتن، متنی است که بین مبدأ و مقصد از طریق ابرلینکها جابهجا میشود.
پروتکل انتقال فرامتن، یک پروتکل کاربردی برای سیستمهای اطلاعاتی ابررسانهای، اشتراکی و توزیعی است. HTTP پایه تبادل داده در شبکه تارگستر جهانی است.